ನಿನ್ನ ಕೈಗಳಿಂದ ಮುಚ್ಚಿಸಿಕೊಂಡು,
ನಾಚುವ ಆ ನಿನ್ನ ಕಂಗಳು...

ಸಂಜೆಯ ಸೂರ್ಯ ಪರದೆಯ ಹಿಂದೆ
ಸರಿಯುವಂತೆ,ನಿಧಾನವಾಗಿ
ನನ್ನೊಳಗೆ ಒಂದಾಗುವ ನಿನ್ನೀ ತನುವು...

ಏನೇನೊ ಹೇಳಲು ಹೋಗಿ
ಕೊನೆಗೆ ನಿನ್ನತ್ತ ಸುಮ್ಮನೆ
ದಿಟ್ಟಿಸುವಂತೆ ಮಾಡುವ,
ತನ್ನತ್ತ ಸೆಳೆಯುವ
ಆ ನಿನ್ನ
ಎಡಗಣ್ಣಿನ ಮೇಲಿನ ಮಚ್ಚೆ...

ನಿನ್ನನ್ನು ವಿಸ್ಮಿತನಾಗಿ
ನಾ ನೋಡುತ್ತಿರುವಾಗ,
ನನ್ನ ಛೇಡಿಸಿ ನೀ ನಕ್ಕಾಗ
ಕೆಂಪಾಗುವ ಈ ನಿನ್ನ ಕೆನ್ನೆ..

ಮಾತಿನ ಮಧ್ಯೆ,ಸಹಜವೆಂಬಂತೆ
ನಿನ್ನ ಮುಖವ ಮುತ್ತುವ ಮುಂಗುರುಳನ್ನು
ನೀ ಹಿಂದೆ ಸರಿಸಿದಾಗ
ಮಿಂಚುವ ಆ ನಿನ್ನ ಕಿವಿಯ ಜುಮುಕಿ....


ಎಲ್ಲೊ ಏನೋ ಹೇಳಿದಂತಿದೆ ಇವೆಲ್ಲಾ ನನಗೆ..
ಸ್ವರ್ಗ ಕಲ್ಪನೆಯಲ್ಲಿ ಚಂದವಿರಬಹುದು..
ಆದರೆ ಈ ನಿನ್ನ ಸನಿಹದಲ್ಲಿ ನಾ ಹೊಂದುವ
ಖುಷಿ,ಕಲ್ಪನೆಯನ್ನೂ ಮೀರಿಸೀತು...